Zasadą
prawa cywilnego jest, że roszczenia majątkowe, a takiego dochodził powód,
ulegają przedawnieniu w terminach wskazanych przepisami kodeksu cywilnego i
uprawnieniem zobowiązanego jest podniesienie zarzutu przedawnienia (art. 117
k.c.). Niemniej jednak zarzut przedawnienia może być uznany za nadużycie prawa,
gdy indywidualna ocena okoliczności w rozstrzyganej sprawie wskazuje, iż
opóźnienie w dochodzeniu przedawnionego roszczenia jest spowodowane
szczególnymi przesłankami uzasadniającymi to opóźnienie i nie jest ono nadmierne
(…). Ponieważ zastosowanie przepisu art. 5 k.c. ma charakter wyjątkowy,
podnoszący zarzut nadużycia prawa przez przeciwnika powinien wykazać, że
zaistniały wyjątkowe okoliczności, które skutki zgłoszenia tego zarzutu
niweczyłyby, takie jak charakter uszczerbku jakiego doznał poszkodowany,
przyczyna opóźnienia i czas trwania tego opóźnienia. Ocena, czy doszło do
nadużycia prawa przy podniesieniu zarzutu przedawnienia, powinna być dokonywana
w oparciu o obiektywne kryteria. (…) Sam fakt, iż (powód) nie posiada
elementarnej wiedzy z zakresu prawa, nie uzasadnia zastosowania normy art. 5
k.c.
Wyrok Sądu Apelacyjnego
w Łodzi z dnia 17 października 2014 r.
(sygn. akt I ACa 549/14)
(sygn. akt I ACa 549/14)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz